در دستانم دو جعبه دارم که خدا ان ها را به من هدیه داده است

او به من گفت:

غم هایت را درجعبه ی سیاه و شادی هایت را در جعبه طلایی جمع کن..

من نیز چنین کردم

و غم هایم را در جعبه ی سیاه ریختم و شادی هایم را در جعبه ی طلایی!

با وجود این که جعبه ی طلایی روز به روز سنگین تر میشد اما

از وزن جعبه ی سیاه کاسته میشد!

در جعبه ی سیاه را باز کردم و با تعجب دیدم که ته ان سوراخ است!

جعبه را به خدا نشان دادم و گفتم:

پس غم های من کجا هستند؟؟

خداوند لبخندی زد و گفت: غم های تو اینجا هستند .. نزد من!!

از او پرسیدم:

خدایا.. چرا این جعبه ها را به من دادی؟

چرا این جعبه طلایی و این جعبه سیاه سوراخ را؟

و خدا فرمود:

فرزندم.. جعبه طلایی مال ان است که قدر شادی هات را بدانی

و جعبه سیاه مال ان است که  غم هایت را رها کنی!!